Historia miejscowości wiąże się przede wszystkim z historią zboru ewangelicko-reformowanego. Budynek zboru stanowi od 1980 r. kaplicę parafii rzymsko – katolickiej w Koniemłotach. Zbór stoi około 100 metrów od szosy Staszów – Stopnica, przy drodze do Stefanówka. Zbudowano go pod koniec XVIII wieku na miejscu wcześniejszego drewnianego budynku. Nawa ma kształt prostokątny, prezbiterium węższe, zamknięte z zewnątrz wielobocznie, wewnątrz półkoliste.

W zewnętrzne ściany kościoła wmurowano dwie tablice. Jedna z nich, ponad wejściem poświęcona jest Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej, druga zaś pamięci poczmagistra Rossa. Stanowi ona ciekawy zabytek polskiej poezji epitafijnej. W tym miejscu przytoczone zostaną jej fragmenty jako, że całość epitafium liczy ponad trzydzieści wierszy.

Dach prezbiterium i nawy dwuspadowy. Sielec w czasach Czartoryskich stał się czołowym ośrodkiem wyznania ewangelickiego w Małopolsce. Odbywały się w nim najważniejsze uroczystości, m.in. w 1777 r. uroczysty synod unijny. Dobra prosperita wyznania ewangelickiego na ziemiach staszowskich związana była z dużą ilością rzemieślników niemieckich sprowadzonych przez Czartoryskich oraz Potockiego, który osadził niemieckich kolonistów w Oględowie i Niemścicach. Zbór zakończył funkcjonowanie w 1944 roku.

Budynki mieszkalne. Do dnia dzisiejszego zachowało się kilka charakterystycznych budynków mieszkalnych po kolonistach niemieckich. Znajdują się one po lewej stronie drogi Staszów – Stopnica.

Budynek otoczony jest kamiennym murem, pośród którego znajduje się cmentarz przykościelny. Obecnie popadł on w niemal całkowitą ruinę i wypada wyrazić żal, że obecny gospodarz obiektu, nie dba o pamięć poprzedników. Godne podkreślenia, że część nagrobków z sieleckiego cmentarza została przeniesiona do lapidarium w Zychlinie.