Historia tego budynku sięga lat 90-tych XIX wieku. Wtedy to bowiem od wschodniej strony placu przylegającego do części ulicy, zwanej wówczas Nadrzeczną postawiono budynek „Łaźni Carskiej”. Został on przeznaczony dla żołnierzy pułku carskiej kawalerii, która stacjonowała w Staszowie od 1886 r.

Plac nazwano także „blichem”, ponieważ od XV w. dokonywano tutaj bielenia (blichowania) płótna. Po przeniesieniu pułku w 1906 r. do Kalisza , budynek łaźni został zaadaptowany na cele oświatowe. Szkoła funkcjonowała tutaj z przerwami na okres działań militarnych I wojny światowej do 1918 r. W roku szkolnym 1919/20 szkołę przeniesiono do budynku przy ulicy Szkolnej (obok likierni), który ofiarował na cele oświatowe ks. Maciej Radziwiłł. Pozostawiony przez szkołę budynek pełnił w okresie międzywojennym funkcje magazynowe i stanowił do lat 50-tych XX wieku zaplecze gospodarcze dla stadionu piłkarskiego. Pod koniec 1952 r. zabudowania na Łazienkowskiej przejęła utworzona w tym czasie Spółdzielnia Pracy Metalowców „Wumet” , która administrowała nimi do 1995 r., kiedy to stały się one własnością p. Chałońskich.

Sala Dragońska mieszcząca się w Pałacu Łazienkowskim. Można w niej zobaczyć przedmioty, które wiążą się z dziejami stacjonującego podczas Powstania Styczniowego 14 Małorosyjskiego Pułku Dragonów.

Budynek administracyjny przy ul. Parkowej, który został bestialsko zniszczony w 2010 r. (teren jest obecnie niezagospodarowany).