To skała osadowa o brunatnej lub czarnej barwie, która powstała z obumarłej roślinności bagiennej w wyniku zachodzących w niej biochemicznych procesów torfienia, przebiegających w warunkach nadmiernej wilgotności przy słabym dostępie powietrza. Proces torfienia jest powolnym, częściowym rozkładem, który powoduje wzbogacenie roślinnej materii org. w węgiel, azot i części niepalne. Torf zawiera bituminy, kwasy huminowe i ich sole, hemicelulozę, celulozę, ligninę i in. Masa organiczna torfu zawiera ok. 60% węgla. W związkach mineralnych torfu, których ilość nie przekracza 50%, występuje gł. krzemionka, wapń, żelazo, potas, fosfor i mikroelementy. Zawartość wody w złożu torfowym (torfowisko) nie odwodnionym wynosi 84–96%. Torf wykorzystywany jest jako gleba, wydobyty jako kopalina służy w przemyśłe i rolnictwie, medycynie i kosmetyce (borowina). Torf wydobywany był niegdyś na terenie lasów golejowskich i używany jako materiał opałowy w cukrowni i gorzelni w Rytwianach. Złoża tej skały nadal występują w okolicach Staszowa.